Bardzo często podczas wizyty w gabinecie, rodzice dziecka stają przed trudnymi pytaniem stomatologa o lakowanie, lakierowanie czy lapisowanie zębów. Oczywiście jeden rzut okiem lekarza i już jest jasne jakim zabiegom była poddana nasza pociecha, ale zimny pot zdążył już oblać rodziców.

Niejednokrotnie lekarze czy asystentki stomatologiczne posługują się słownictwem, które niewiele mówi zwykłemu Kowalskiemu nie mającemu styczności z gabinetem, poza oczywistymi wizytami. Warto jednak wiedzieć, co oznacza lakowanie, lakierowanie i lapisowanie oraz czym się różnią, nie tylko po to, aby móc zabłysnąć podczas kontroli zębów, ale przede wszystkim, żeby lepiej zadbać o zęby swojego dziecka.

LAKOWANIE

Kiedy wyrastają zęby stałe, zwłaszcza te boczne, nie trudno zauważyć, że posiadają nierówności, głębokie bruzdy o słabo zmineralizowanej powierzchni, która jest bardzo podatna na tkwiące w niej resztki jedzenia a co za tym idzie działanie bakterii. W takim przypadku z pomocą przychodzi nam wspomniane lakowanie, czyli wypełnienie bruzd płynnym preparatem, który zapobiega powstawaniu próchnicy. Lak można nakładać tylko na zęby zdrowe, najlepiej świeżo wyrżnięte, dlatego niezmiernie istotne jest, aby kontrolować stan uzębienia dziecka i szybko reagować. Zabieg jest całkowicie bezbolesny.

LAKIEROWANIE

To nic innego, jak znana- miejmy nadzieję- wszystkim rodzicom fluoryzacja, czyli zabieg polegający na zabezpieczeniu zębów przed próchnicą. Fluor nie tylko wzmacnia szkliwo zęba, ale również hamuje rozwój bakterii wywołujących choroby jamy ustnej. O częstotliwości lakierowania zębów decyduje lekarz w oparciu o faktyczny stan zębów. U osób dorosłych, lakierowanie często jest zabiegiem uzupełniającym piaskowanie i scaling. Wówczas nie tylko zabezpiecza i wzmacnia zęby, ale także chroni przed powstaniem nadwrażliwości.

LAPISOWANIE

Ostatnim pojęciem, ale nie mniej ważnym jest lapisowanie. Często zamiennie stosuje się również nazwę impregnacja. Jest to jedna z metod leczenia próchnicy, która pojawiła się w zębach mlecznych.Stosuje się ją w przypadku dużych ubytków, kiedy nie da założyć się wypełnienia. Stosowany w przypadku lapisowania azotan srebra, działa bakteriobójczo i może pomóc uratować ząb, ale jego wadą jest ciemnienie srebra, przez co ząb staje się czarny. Lapisowanie rodzice często mylą z lakierowaniem, odmawiając dziecku nałożeniu fluoru w obawie o czarny odcień zęba. Niestety lapis to często ostatni ratunek dla zęba i nieprawdą jest, że to „tylko mleczak”. Jak niejednokrotnie powtarzaliśmy, próchnica z zębów mlecznych przechodzi na zęby stałe a jako jednostka chorobowa, może być także przyczyną wielu groźnych dla zdrowia i życia dziecka chorób: cukrzycy, zapalenia opon mózgowych czy nowotworów.